Η απαξιωτική για την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν στάση και συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν

του Γιώργου Γρηγοράκου

Οργή και αγανάκτηση προκάλεσε σε όλους τους ηγέτες και τους πολίτες της Ε.Ε, η μειωτική και κατά πάντα απαξιωτική στάση και συμπεριφορά του "Σουλτάνου" Ταγίπ Ερντογάν προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, όταν αυτή μαζί με το Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισελ, επισκέφτηκαν προ ολίγων ημερών την Τουρκία.

 

Ο οικοδεσπότης Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου να μειώσει και να απαξιώσει την μη συμπαθή για αυτόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, γυναίκα εκλεγμένη, απαράδεκτα για αυτόν, στη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), σκόπιμα παρέλειψε την επιβαλλόμενη και για αυτήν, σύμφωνα με τους καθιερωμένους διεθνώς κανόνες εθιμοτυπίας, θέση ως επίσημης συνομιλήτριας δίπλα του, όταν προ ολίγων ημερών επισκέφθηκε την Άγκυρα από κοινού μαζί με τον Σαρλ Μισέλ Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ο Μάριο Ντράγκι Πρόεδρος της Ιταλίας, απεκάλεσε Δικτάκτορα τον Ταγίπ Ερντογάν για την επιδειχθείσα απαράδεκτη συμπεριφορά του απέναντι στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν.

 

Η προσχεδιασμένη και δόλια μεθόδευση του Ταγίπ Ερντογάν, να μειώσει και να απαξιώσει την Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν Πρόεδρο της Ευρωπαικής Επιτροπής (Κομισιόν), αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα του προς της διεθνή κοινότητα, ότι σήμερα η Τουρκία είναι η ηγέτιδα χώρα του μουσουλμανικού κόσμου και ότι ο ίδιος έχει αναλάβει χρέη θεματοφύλακα της φιλοσοφίας του Ισλάμ, που ορίζει τον ρόλο της γυναίκας ως μηχανής αναπαραγωγής και εξυπηρέτησης των αναγκών του άνδρα. Γι' αυτό άλλωστε διέταξε την απόσυρση της Τουρκίας, πριν λίγες ημέρες, από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που αφορά την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών.

 

Ο Ταγίπ Ερντογάν και κορυφαίοι υπουργοί φερέφωνά του, αξιώνουν και ανοίγουν εκ νέου τη βεντάλια των ανυπόστατων και παράλογων διεκδικήσεων της Τουρκίας κατά της Ελλάδας, με τις μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις της Τουρκίας να ξεκινούν με το αυθαίρετο αφήγημα, ότι η βασική πηγή της έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι η ελληνική αντίληψη, που θεωρεί όλο το Αιγαίο ελληνική θάλασσα.

 

Η Τουρκία επανερχόμενη, σε ένα πλαίσιο σταθερών μεθοδεύσεων που προωθούνται και μέσω του παράνομου μνημονίου με την Λιβύη, αξιώνει τάχα δίαυλο εξόδου στο Αιγαίο, αποκαλύπτοντας τι θα ισχυριστεί η Άγκυρα, σε περίπτωση προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ως διαφορά με την Ελλάδα και για τις οποίες δόλιες μεθοδεύσεις της Τουρκίας έχει ήδη προειδοποιήσει με δηλώσεις του ο εμπειρότατος τέως Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

 

Υφαλοκρηπίδα και χωρικά ύδατα είναι τα πρώτα θέματα που ισχυρίζεται η Τουρκία ότι είναι έτοιμη να ξεκινήσει διάλογο, απειλώντας ταυτόχρονα με Casus Belli (αιτία πολέμου), κάθε προσπάθεια επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας, πέραν των έξι ναυτικών μιλίων που σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται η Τουρκία.

  

Εξακολουθεί να θέτει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς, όπως ισχυρίζεται το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ορίζονται ως αποστρατιωτικοποιημένα με βάση, δήθεν, σειρά διεθνών συνθηκών που επιβάλλουν νομικές υποχρεώσεις δεσμευτικές για την Ελλάδα.

 

Παράλληλα και εν μέσω ορυμαγδού διεθνών εξελίξεων, ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, διατυμπανίζει απροκάλυπτα με το γνωστό πλέον νεοθωμανικό του ύφος, ότι η Συνθήκη του Μοντρέ μαζί με τα Στενά είναι ιστορία. Οι δηλώσεις αυτές έρχονται ως συνέχεια στα όσα ανακοίνωσε μαζί με κυβερνητικούς αξιωματούχους, για την έναρξη των διαδικασιών σχετικά με τη διάνοιξη της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης, πυροδοτώντας νέο κύκλο αντιδράσεων.

 

Αυτή τη φορά όμως οι σχεδιασμοί του νεοσουλτάνου, φαίνονται να θίγουν ευθέως την κατά τα άλλα σύμμαχό του Ρωσία και ως εκ τούτου το συγκεκριμένο έργο, αναμένεται να δημιουργήσει αλυσιδωτές γεωπολιτικές αντιδράσεις, που δεν θα περιοριστούν στη στενή γεωγραφική περιοχή του, αλλά θα επαναπροσδιορίσουν πολύπλοκους και εύθραυστους συσχετισμούς δυνάμεων.

 

Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι η νέα διώρυγα θα παρακάμπτει τα Στενά του Βοσπόρου και συνεπώς δεν θα υπόκειται στους περιορισμούς της Συνθήκης του Μοντρέ, όπως άλλωστε ξεκαθάρισε ο Τούρκος Πρόεδρος, καθότι θα ενώνει ύδατα της χωρικής θάλασσας του ιδίου κράτους. Με απλά λόγια, η Τουρκία θα μπορεί να ελέγχει την είσοδο και έξοδο του Εύξεινου Πόντου και επομένως να επηρεάζει την ασφάλεια αλλά και την οικονομία των παρευξείνιων χωρών και κυρίως της Ρωσίας, καθώς ένα μεγάλο μέρος του ρωσικού πετρελαίου μεταφέρεται μέσω των Στενών στις διεθνείς αγορές.

 

Η διώρυγα που θα συνδέει τον Εύξεινο Πόντο με την Προποντίδα, θα μετατρέψει την ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης σε νησί. Τα έργα συνολικού κόστους 10 δισ. δολαρίων προβλέπουν τη διάνοιξη περίπου 43 χιλιομέτρων σε πλάτος 150 μ. και βάθος 25 μ. και θα ολοκληρωθούν το 2025. Η νέα διώρυγα θα επιτρέπει τη διέλευση 85.000 πλοίων ετησίως.

 

Η Συνθήκη του Μοντρέ (20 Ιουλίου 1936) ρυθμίζει τη διέλευση από τα Στενά των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου, θέτει περιορισμούς στα πολεμικά πλοία, ενώ επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση των εμπορικών πλοίων σε περίοδο ειρήνης και πολέμου. Όσον αφορά τα πολεμικά πλοία, τα κράτη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Στα παρευξείνια (Ρωσία, Τουρκία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουκρανία και Γεωργία) και σε αυτά που είναι εκτός Εύξεινου Πόντου. Για τα παρευξείνια κράτη, η διέλευση οποιουδήποτε πολεμικού πλοίου μέσω των στενών είναι ελεύθερη, αλλά με προηγούμενη ενημέρωση της Τουρκίας οκτώ ημέρες πριν τη διέλευση.

 

Η κατάργηση της Συνθήκης του Μοντρέ την οποία επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν, θα δημιουργήσει τεράστια ζητήματα ασφάλειας για τις παρευξείνιες χώρες εάν επιτραπεί η απεριόριστη διέλευση πολεμικών πλοίων στον Εύξεινο Πόντο. Στην περίπτωση της Ρωσίας δε, η άνευ όρων συναίνεση στη διάνοιξη της διώρυγας, θα ισοδυναμούσε με την εθελούσια παράδοση των κλειδιών της πίσω αυλής της χώρας στην Τουρκία.

 

Το νέο αυτό εγχείρημα του Ταγίπ Ερντογάν, είναι ικανό από μόνο του να δημιουργήσει ανεπανόρθωτο ρήγμα στις σχέσεις του με την Ρωσία, σε σημείο που να χρειαστεί να ληφθούν μέτρα πέραν της διπλωματικής οδού από την Ρωσία, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος της αλλαγής του status quo των Στενών.

 

Η πιθανή κατάργηση ή έστω η αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντρέ, που συμμετείχε και η Ελλάδα, είναι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό σενάριο, το οποίο δύναται να ανατρέψει εκ νέου τους συσχετισμούς δυνάμεων στο διεθνές σύστημα, στο οποίο η Τουρκία επιδιώκει να αναλάβει κυρίαρχο ρόλο, δημιουργώντας αλυσιδωτές γεωπολιτικές αντιδράσεις με παγκόσμιες προεκτάσεις.

 

Ο τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει να επιβεβαιώνει καθημερινά με τις ενέργειες και τις δηλώσεις του, πόσο εγωιστικά απρόβλεπτος είναι, καθώς αυθαίρετα θεωρεί τον εαυτό του κορυφαία προσωπικότητα και την Τουρκία παγκόσμια υπερδύναμη, αγνοώντας το αληθινό "μπόι" της χώρας του στην παγκόσμια σκακιέρα, όντας απομονωμένος από σχεδόν όλους τους ισχυρούς παίκτες, με οικονομία που βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαθλιώνοντας τους πολίτες της, με υποτέλεια της χώρας του σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων, από πρώτες ύλες μέχρι τεχνολογικό εξοπλισμό και με στρατιωτική ισχύ παρωχημένη, παρηκμασμένη και αναποτελεσματική.