Έχουν καταγραφεί πολλές συνέπειες στον
πληθυσμό και τη μορφολογία
της πανίδας της περιοχής λόγω της
ακτινοβολίας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα.
Τα δάση στην περιοχή του Τσερνόμπιλ είναι ακόμα ραδιενεργά μολυσμένα και
έχουν μειώσει το ρυθμό αποσύνθεσης της νεκρής φυτικής μάζας.
Παρά το πέρασμα αρκετών χρόνων, τα νεκρά φύλλα στο δάσος και τα νεκρά πεύκα από το γνωστό Κόκκινο Δάσος, δεν αποσυντίθενται κανονικά απ’ ότι φαίνεται.
Τρεις δεκαετίες μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ, έχουν καταγραφεί πολλές συνέπειες στον πληθυσμό και τη μορφολογία της πανίδας της περιοχής, όπως πτηνά με μικρότερους εγκεφάλους, αύξηση του αριθμού των αραχνών και μείωση του αριθμού των πεταλούδων.
Ωστόσο, μικρή σημασία έχει δοθεί στους μικροοργανισμούς, τα έντομα, τα μικρόβια και τους μύκητες που τρέφονται καταναλώνοντας τα απομεινάρια νεκρών οργανισμών. Χωρίς αυτούς τους οργανισμούς οι οποίοι βοηθούν στην ανακύκλωσης υλικών, ο άνθρακας, το άζωτο και άλλα στοιχεία απαραίτητα για τη ζωή παραμένουν εγκλωβισμένα στους νεκρούς φυτικούς οργανισμούς.
«Βρήκαμε λίγα μυρμήγκια και άθικτους κορμούς νεκρών δέντρων», δήλωσε ο ερευνητής Τίμοθι Μουσώ του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας.
Ο Μουσώ και η διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Άντερς Πάπε Μέλλερ του Πανεπιστημίου του Νοτίου Παρισίου ανακάλυψαν πως η συσσώρευση των οργανικών αποβλήτων ήταν δύο με τρεις φορές υψηλότερη στις περιοχές όπου η μόλυνση από την ακτινοβολία ήταν εντονότερη.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι το ποσοστό της αποσύνθεσης έχει μειωθεί στις πιο μολυσμένες τοποθεσίες λόγω της απουσίας ή της μειωμένης παρουσίας των ασπόνδυλων οργανισμών του εδάφους και των μικροοργανισμών.
Η ομάδα γέμισε 572 μικρές σακούλες με ξερά φύλλα από τέσσερα είδη δέντρων που συλλέχθηκαν από αμόλυντες περιοχές και τις τοποθέτησε σε 20 δασικές περιοχές γύρω από το Τσερνόμπιλ το Σεπτέμβριο του 2007. Οι τοποθεσίες είχαν εκτεθεί σε διαφορετικά επίπεδα ακτινοβολίας, με διαφορά συντελεστή έως και 2.600. Όλες οι σακούλες ανακτήθηκαν περίπου ένα χρόνο αργότερα, αποξηράθηκαν και ζυγίστηκαν για να εκτιμηθεί η απώλεια μάζας τους.
Όταν εξετάστηκαν οι σακούλες, η απώλεια μάζας τους ήταν 40 τοις εκατό χαμηλότερη στις πιο μολυσμένες τοποθεσίες. Στις περιοχές όπου δεν υπάρχει μόλυνση, 70 με 90 τοις εκατό των απορριμμάτων που βρισκόταν στις τσάντες χάθηκε.
«Η ουσία των αποτελεσμάτων μας ήταν ότι η ακτινοβολία αναστέλλει τη μικροβιακή αποσύνθεση των φύλλων και των φυτικών απορριμμάτων στο ανώτερο στρώμα του εδάφους», εξήγησε ο Μουσώ.
«Η συσσώρευση των απορριμμάτων σημαίνει ότι οι θρεπτικές ουσίες δεν απελευθερώνονται στο χώμα και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα δέντρα αναπτύσσονται με βραδύτερο ρυθμό γύρω από το Τσερνόμπιλ».
Παρά το πέρασμα αρκετών χρόνων, τα νεκρά φύλλα στο δάσος και τα νεκρά πεύκα από το γνωστό Κόκκινο Δάσος, δεν αποσυντίθενται κανονικά απ’ ότι φαίνεται.
Τρεις δεκαετίες μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ, έχουν καταγραφεί πολλές συνέπειες στον πληθυσμό και τη μορφολογία της πανίδας της περιοχής, όπως πτηνά με μικρότερους εγκεφάλους, αύξηση του αριθμού των αραχνών και μείωση του αριθμού των πεταλούδων.
Ωστόσο, μικρή σημασία έχει δοθεί στους μικροοργανισμούς, τα έντομα, τα μικρόβια και τους μύκητες που τρέφονται καταναλώνοντας τα απομεινάρια νεκρών οργανισμών. Χωρίς αυτούς τους οργανισμούς οι οποίοι βοηθούν στην ανακύκλωσης υλικών, ο άνθρακας, το άζωτο και άλλα στοιχεία απαραίτητα για τη ζωή παραμένουν εγκλωβισμένα στους νεκρούς φυτικούς οργανισμούς.
«Βρήκαμε λίγα μυρμήγκια και άθικτους κορμούς νεκρών δέντρων», δήλωσε ο ερευνητής Τίμοθι Μουσώ του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας.
Ο Μουσώ και η διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Άντερς Πάπε Μέλλερ του Πανεπιστημίου του Νοτίου Παρισίου ανακάλυψαν πως η συσσώρευση των οργανικών αποβλήτων ήταν δύο με τρεις φορές υψηλότερη στις περιοχές όπου η μόλυνση από την ακτινοβολία ήταν εντονότερη.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι το ποσοστό της αποσύνθεσης έχει μειωθεί στις πιο μολυσμένες τοποθεσίες λόγω της απουσίας ή της μειωμένης παρουσίας των ασπόνδυλων οργανισμών του εδάφους και των μικροοργανισμών.
Η ομάδα γέμισε 572 μικρές σακούλες με ξερά φύλλα από τέσσερα είδη δέντρων που συλλέχθηκαν από αμόλυντες περιοχές και τις τοποθέτησε σε 20 δασικές περιοχές γύρω από το Τσερνόμπιλ το Σεπτέμβριο του 2007. Οι τοποθεσίες είχαν εκτεθεί σε διαφορετικά επίπεδα ακτινοβολίας, με διαφορά συντελεστή έως και 2.600. Όλες οι σακούλες ανακτήθηκαν περίπου ένα χρόνο αργότερα, αποξηράθηκαν και ζυγίστηκαν για να εκτιμηθεί η απώλεια μάζας τους.
Όταν εξετάστηκαν οι σακούλες, η απώλεια μάζας τους ήταν 40 τοις εκατό χαμηλότερη στις πιο μολυσμένες τοποθεσίες. Στις περιοχές όπου δεν υπάρχει μόλυνση, 70 με 90 τοις εκατό των απορριμμάτων που βρισκόταν στις τσάντες χάθηκε.
«Η ουσία των αποτελεσμάτων μας ήταν ότι η ακτινοβολία αναστέλλει τη μικροβιακή αποσύνθεση των φύλλων και των φυτικών απορριμμάτων στο ανώτερο στρώμα του εδάφους», εξήγησε ο Μουσώ.
«Η συσσώρευση των απορριμμάτων σημαίνει ότι οι θρεπτικές ουσίες δεν απελευθερώνονται στο χώμα και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα δέντρα αναπτύσσονται με βραδύτερο ρυθμό γύρω από το Τσερνόμπιλ».
Πηγή:skai.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου