Τα 3 μέτρα των Σουηδών για το σβήσιμο των φωτιών που στην Ελλάδα δεν θα δούμε ποτέ

Η Σουηδία είναι μια χώρα στο βορειότερο σημείο της Ευρώπης. Τα καλοκαίρια της τη βρίσκουν με θερμοκρασία 25 βαθμούς μέσο όρο.

Πέρυσι, είδε τον υδράργυρο να πηγαίνει στο 30 και να αποτελεί για εκείνη το πιο ξερό καλοκαίρι τα τελευταία 74 χρόνια. Άρα, το 95% του πληθυσμού της δεν έχει ζήσει τέτοιες θερμοκρασίες. Άρα δεν θα έχει κληθεί ξανά να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση.

Όση εξάσκηση κι αν έχουν κάνει, 50 εστίες φωτιάς σε ολόκληρη τη χώρα δεν τις λες και άλλη μια μέρα στη δουλειά. Συν ότι τα σπίτια τους είναι κατασκευασμένα κατά μεγάλο ποσοστό από ξύλο και όχι τσιμέντο κι ασβέστη όπως τα δικά μας. Άρα είναι πιο εύφλεκτα. Αυτό το τελευταίο δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την περίπτωση της Σουηδίας, κι ας έχει καλύτερο και ποσοτικότερο δυναμικό στο πυροσβεστικό της σώμα.

Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τόσες εστίες, ζήτησε βοήθεια από το δυναμικό άλλων χωρών. Και όμως η Σουηδία τα κατάφερε και υπήρχε λόγος γι’ αυτό. Η χώρα βασίζει την οικονομία της εν πολλοίς στην ξυλεία. Μια ξυλεία που μέχρι το 1970 είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Κάπου εκεί νομοθετήθηκαν διατάγματα που πήραν τη μορφή του νόμου του 1994 και καθόριζαν ότι, ναι μεν θα συνεχιστεί η ξυλεία, αλλά με έναν ρυθμό που δεν θα επηρεάζει αρνητικά την βιοποικιλότητα. Μπήκε δηλαδή περιορισμός σε ένα βασικό συστατικό της βιομηχανίας της. Στην Ελλάδα αυτό είναι μόνο σενάριο φαντασίας. Ακριβώς λόγω αυτού, η κατοίκηση σε δασικές εκτάσεις και πολύ περισσότερο η περίφραξη, απαγορεύτηκε.

Οι μόνοι που είχαν κι έχουν δικαίωμα να ζήσουν σε δάσος είναι όσοι απασχολούνται στην ξυλεία και πλέον στην διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να βρεις ούτε για δείγμα σπίτι που να είναι κολλητά σε άλλο. Κι αν το πεις σε κάποιον Σουηδό, θα γελάσει μαζί σου. Άρα εδώ έχουμε μια ευκολία διαφυγής εφόσον η φωτιά κινείται από μια μεριά.

Υπάρχει και ένα ενδιάμεσο κομμάτι, που είναι αυτό της τακτικής.

Όπως για παράδειγμα η επιλογή του στρατού να ρίξει βόμβα σε μια στρατιωτική βάση, όπου είχε αναπτυχθεί φωτιά. Στόχος αυτής της κίνησης ήταν η έκρηξη να τραβήξει οξυγόνο από τη φωτιά και να την αποδυναμώσει.

«Το σχέδιο δούλεψε πολύ καλά. Το GPS και η κατευθυνόμενη με λέιζερ βόμβα (μήκους τριών μέτρων και βάρους 270 κιλών) μπόρεσαν να σβήσουν τη φωτιά σε μια ακτίνα περίπου 100 μέτρων», δήλωσε ο διευθυντής επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Σουηδίας. Αυτή η κίνηση βοήθησε και σε άλλα σημεία ώστε να τεθούν υπό έλεγχο οι πυρκαγιές.

Όπως σημαντική συμβολή είχε η κίνησή τους να μαζέψουν χιόνι από τα βουνά για να το ρίξουν από αέρος στις πυρκαγιές. Πάμε και στο κομμάτι του ανθρώπου. Αυτού δηλαδή που καλείται να σωθεί και αυτού που καλείται να σώσει. Το κράτος φροντίζει να στέλνει κάθε χρόνο μέσω των πυροσβεστών, ένα φυλλάδιο με οδηγίες για το πως θα πρέπει να δράσει ο καθένας σε μια φυσική καταστροφή.

Την ίδια στιγμή, σχολεία κάνουν εκδρομές σε πυροσβεστικούς σταθμούς και φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με το έργο των πυροσβεστών και παρακινούν τους γονείς να οργανώνουν ως οικογένεια τέτοια επίσκεψη μια φορά το 6μηνο. Τούτο σημαίνει μια διδασκαλία στον σεβασμό προς τη φύση και στην μη παραβίαση των ορίων της. Γιατί καλύτερο από το να σώζεις μετά, είναι να προλαμβάνεις καταστάσεις ώστε να ξέρεις ότι θα σώσεις όντως μετά. Αυτό δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλοι οι Σουηδοί είναι προσεκτικοί απέναντι στο περιβάλλον.

Κάθε ένας όμως γνωρίζει την προσωπική του ευθύνη και ξέρει ότι η δική του σωτηρία έχει συγκεκριμένα βήματα που τα έμαθε καλά. Μετά από μια βδομάδα, 100 Σουηδοί που τράπηκαν σε εκκένωση, επιστρέφουν ξανά στις οικίες τους χωρίς να τους κυριεύει ο φόβος. Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;

 

 

perahoragr.blogspot.com