Γράφει ο Γιάννης Β. Καραπανάγος
Κάθε εποχή του έτους, στην Ελλάδα, έχει τη δική της ομορφιά! Το φθινόπωρο ξεχωρίζει για τα πανέμορφα ποικίλα γήινα χρώματα που προσφέρει, απλόχερα, στο περιβάλλον. Απέραντοι ζωντανοί πίνακες ζωγραφικής -άλλωστε η φύση είναι ο μεγαλύτερος ζωγράφος με την πλουσιότερη και σπανιότερη χρωματική γκάμα- καθρεφτίζουν σκέψεις και γεννούν συναισθήματα.
Η νότια πλευρά του Ναού
Κάθε εξόρμηση, σε μαγευτικά τοπία, ανά εποχή, προσφέρει τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη της αλλαγής και την ομορφιά του φυσικού κόσμου, που προσέφερε, δώρο, στον άνθρωπο, ο Δημιουργός.
Το παρόν ιστολόγιο αποφάσισε, πρόσφατα, να εξορμήσει, για μια ακόμη φορά, στις Αλκυονίδες Νήσους, σε έναν θαλάσσιο παράδεισο που κρατά, στοργικά, στην αγκαλιά του, ο Κορινθιακός κόλπος. Εκεί όπου, «ο ζωντανός πίνακας του νησιού, με την ιδιότυπη γοητεία προσφέρει ψυχική ηρεμία και ξέγνοιασμα σκέψης», όταν πρόκειται να προσευχηθείς, στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, βιώνοντας την βαθύτατη εσωτερική γαλήνη. Εκεί που ο Θεός κατεβαίνει στη γη και σου δίνει τη χαρά να τον συναντήσεις, από κοντά, να τον αγγίξεις με την ψυχή σου, με το βλέμμα σου και να θαυμάσεις, για μια ακόμη φορά, δοξολογώντας, τη δημιουργία του. 
Πλησιάζοντας στα Καλάνησα, το απαλό μοβ χρώμα των κυκλάμινων, ενός από τα ομορφότερα αγριολούλουδα της ευρωπαϊκής χλωρίδας, που στολίζουν το νησί της Ζωοδόχου Πηγής, έλκει, γοητευτικά, το βλέμμα σου, χαρίζοντας μια αψεγάδιαστη εικόνα οπτικής υπεροχής. Αποβιβαστήκαμε και η μυρωδιά του καπνού ήταν έντονη, γιατί οι δύο ψαράδες, που συναντήσαμε, στο μόλο, έκαιγαν τα σκουπίδια. 
Μπαίνοντας στο χώρο της Μονής, μας περίμενε η πρώτη δυσάρεστη έκπληξη! Κομμάτια από τους σοβάδες των εξωτερικών τοίχων είχαν πέσει. Ανοίγοντας την πόρτα της εκκλησίας, η εικόνα, που αντικρίσαμε, προκαλούσε έντονη θλίψη. 
O κεντρικός πολυέλαιος είχε ξεκολλήσει, από την οροφή και κρεμόταν από μία αλυσίδα, μπροστά από την Ωραία Πύλη του Ναού, ενώ το πάτωμα ήταν γεμάτο σοβάδες και χυμένα λάδια, από τα καντήλια του πεσμένου πολυελαίου.
Επιμεληθήκαμε της όποιας καθαριότητας, αλλά είναι εμφανές ότι το πρόβλημα δεν είναι προσωρινό. Δεν είμαστε πολιτικοί μηχανικοί ή αρχιτέκτονες, αλλά θεωρούμε ότι η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, ένας Βυζαντινός ναός του 12ου αιώνα, έχει ανάγκη, πλέον, ιδιαίτερης προσοχής και φροντίδας, από τους αρμόδιους. Πιστεύουμε ότι, όλοι πρέπει να σκύψουμε πάνω από το υπαρκτό πρόβλημα της συντήρησης του Ναού και να δώσουμε βιώσιμες, μακροχρόνιες και ουσιαστικές λύσεις. 
Ο Ναός της Ζωοδόχου Πηγής
Ο τρούλος του Ναού
Η Αρχαιολογία, η Εκκλησία μας, ο Δήμος μας, αλλά και το χωριό μας ολόκληρο, η Περαχώρα, πρέπει να συνεργαστούν, για να βρεθούν τρόποι, να αντιμετωπιστούν τα πρακτικά προβλήματα, που αναφύονται, σε περίπτωση συντήρησης του Ναού.
Οι φωτογραφίες που αναρτώνται είναι αψευδείς μάρτυρες της κατάστασης, όπως διαμορφώνεται από τις φθορές, που ο αμείλικτος χρόνος προκαλεί.
Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, στα Καλάνησα, στερεύει από ζωή και εκπέμπει σήμα κινδύνου! Καιρός να δραστηριοποιηθούμε, για να αποφύγουμε τα χειρότερα στο μέλλον. Το υπαγορεύει, επιτακτικά, η ιστορία των νησιών και του τόπου μας. 
Το εικονοστάσι, κοντά στην προβλήτα
Το δωμάτιο που προορίζεται για φιλοξενία των ψαράδων
Η είσοδος της Μονής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου